Recensie over Leeuwen Wekken van Ayelet Gundar-Goshen
- Ibolya Moór
- 13 nov 2018
- 2 minuten om te lezen
Dit is de tweede roman van de psychologe Ayelet Gundar-Goshen. Met haar eerste roman ‘Een nacht, Markovitsj’ heeft ze de Sapir Prize voor debuutromans gewonnen. In leeuwen wekken laat ze duidelijk zien hoe de psyche van de mens werkt als het om eigen gewin, voordeel en lijfsbehoud gaat. Dat in die specifieke situaties vaak morele kwesties met voeten worden getreden en de leeuw, die in elk mens schuilt, gewekt kan worden.
Ze schetst in dit boek ook goed de vluchtelingenproblematiek en hoe (veel) Israëlieten zich tegenover de vluchtelingen opstellen, terwijl zijzelf ook een natie van vluchtelingen zijn geweest. In het boek kom je overal de vraag over wat moraal en ethisch is tegen. Ze geeft je een kijkje in de keuken van zowel de vluchtelingen als de gevestigde orde in Israël.
De schrijfstijl is niet alledaags en het kan wat moeite kosten om het boek direct uit te lezen, maar de onderliggende thema’s zoals, geloof, naastenliefde, boetedoening, cultuur, machtsmisbruik, goed en kwaad en de vluchtelingenproblematiek worden prachtig uitgewerkt. De interpunctie is niet consequent toegepast en ze gebruikt allerlei verschillende tijden waarin het verhaal zich afspeelt. Het doel daarvan is mij niet duidelijk, maar ik ervaarde het als een onnodig moeilijk maken van het toch al niet makkelijk te lezen boek. Daarentegen waren sommige zinnen zo mooi geschreven dat het kunstwerkjes op zich waren, wat het voor mij ruimschoots goed maakte.
Kortom een boek dat veel meer te bieden heeft dan alleen een goed verhaal.
Wil je lezen wat de vragen en antwoorden van mij waren bij de Hebban Leesclub? Daar heb ik een blog waarin je alles terug kunt vinden.
Met mijn eigen boek, de vloek van de Hongaarse familie Moór, gaat het rustig voorwaarts. De eerste 70 pagina's heb ik herschreven en ik ben weer verder aan het schrijven. Vorig jaar had ik het boek al met de hand geschreven, maar ondertussen verander ik er zoveel aan, dat alleen de verhaallijn nog is blijven staan. Deze week ga een sprekersopleiding doen, waardoor ik even niet kan schrijven. Het zal niet meevallen, omdat het verhaal ondertussen mij roept! telkens krijg ik briljante ingevingen tijdens het boodschappen doen , s'nachts als ik in bed lig of zomaar tijdens een wandeling met mijn hond. Dus ik popel om ermee verder te gaan. Maar eerst weer iets anders geweldigs doen...
Blije groet,
Ibolya
Wil je meer weten volg mij op twitter: www.twitter.com/ibolyaschrijft
Comentários